Klaprozen en zonnebloemen omzoomden het in bloei staande korenveld. De goudgele gloed van de akker was volledig complementair aan de blauwe wolkenloze hemel. Het leek wel een kitscherig schilderij. De Noorddijker Noordermolen daterend van 1888 stond er nog altijd. Zijn spiegelbeeld was, ondanks kleine waterrimpelingen, zichtbaar in de naastliggende brede sloot.
Op de smalle houten brug die het betonpad vanuit Garmerwolde met het recreatiegebied Kardinge verbond stond een jonge vader met zijn zoon. Op de grens van Stad met Ommeland hengelden ze naar voorn en baars. Een vrouw, die waarschijnlijk het gezin completeerde vond schaduw onder een esdoorn. Haar ogen waren gesloten terwijl ze dacht aan de ree die ze nog geen tien minuten eerder had gezien. Behalve het geluid van de oostenwind was het stil.
In de verte verscheen een hardloper. Hij wisselde zijn tempo af. Wanneer hij versnelde dan hield hij dat een seconde of twintig vol om zich daarna weer te bevrijden van de voorwaartse energie die hij zelf had geproduceerd. Als hij tot stilstand kwam, maakte hij tergend langzaam rare sprongetjes. De abrupte rare bewegingen gaven dan de indruk dat hij motorisch nog één en ander bij kon leren. Toch was het overduidelijk dat de jongen een geoefend atleet was. Dat verried zijn postuur.
Vanaf een bankje werd het hele tafereel aanschouwd door twee oude van dagen die tezamen ouder dan de molen waren. Ze zaten daar regelmatig. De voorbijgangers waren hun vertier. Wandelaars, fietsers, maar ook veel hardlopers, zeker nu de Groninger 4-mijl er weer aan kwam. Hoewel het zeker warmer dan vijfentwintig graden was droegen beide mannen een wollen grijsachtig colbert en een stoffen broek. De pakken waren zeker een maatje te groot. Dat was tien jaren terug nog niet zo. Op dit moment keek de één voornamelijk naar de vissers. De ander keek aandachtig naar de hardloper die hem deed denken aan zijn eigen sportverleden. Ze zeiden weinig. Dat was niet nodig.
Toen de hardloper dichterbij kwam, maakte het geluid van de oostenwind plaats was voor een ritmisch gehijg. Zijn inspanning was duidelijk zichtbaar. Zweetdruppels hingen aan het zilveren montuur van zijn bril en het shirt dat hij droeg was doorweekt. De opdruk van het shirt "pain is temporary, glory is forever" wekte de aandacht van beide mannen. Ze vonden het enigszins pochend, al zeiden ze dat niet. Ze keken slechts bedenkelijk toen de jongen voorbij holde. Zij konden natuurlijk niet weten dat het shirt een cadeau was dat hij van zijn vriendin gekregen had en dat het een herinnering was aan een fantastisch weekend waarin hij en zijn vrienden de marathon van Berlijn liepen.
Nadat de jongen het bankje gepasseerd was keerde het geluid van de oostenwind terug. De beide mannen staarden samen naar de vissers die, zo leek het, beet hadden. Ze zeiden weinig. Dat was niet nodig, al vijftig jaar niet.
donderdag 9 augustus 2012
vrijdag 3 augustus 2012
Zwembadpas
"In de zwembadpas
de benen nauwelijks zichtbaar
onder een lange regenjas
ietsje door de knieën
als zonder latten skiën
zo was de zwembadpas"
Freek de Jonge / Boudewijn de Groot (De zwembadpas)
Het was zo'n goed idee. Na een afwezigheid van zo'n drie maanden besloot ik afgelopen woensdag om weer naar de looptraining van GVAV te gaan. Het was prima weer, een graad of 28 en een luchtvochtigheidsgraad van zo'n 90%. Uitstekend weer dus om niet al te hard van stapel te lopen. Bidonnetje mee en lekker meedartelen met de grote groep. Ik zag het al helemaal voor me.
Hoe anders dacht trainer Bert daarover. Het gebruikelijke inlopen was natuurlijk geen verrassing, maar toen de loopscholing:
Bert: "Ok, we maken even acht uitvalspassen."
Stemmetje in mijn hoofd: "Wat zegt u?"
Onderdanig als ik ben, doe ik vervolgens acht uitvalspassen.
Bert: "Dit doen we nog een keer."
Stemmetje in mijn hoofd: "Uiteraard, nog een keer."
U raadt het al, ik doe nog eens acht uitvalspassen en denk: "zo dat hebben we ook weer overleefd."
Bert: "Maak tweetallen, waarbij één core stability doet..."
Stemmetje in mijn hoofd: "prima, ben ik vorige week mee begonnen, eitje."
Bert: "... en de andere 15 wisselsprongen doet."
Stemmetje in mijn hoofd: "Hey Ho Captain Jack!"
Zo gezegd, zo gedaan. Core stability was een eitje en na de wisselsprongen voelden mijn benen aan als snotgare spaghetti.
Bert: "Dit doen we ook twee keer."
Stemmetje in mijn hoofd: "Tuurlijk, ook twee keer."
Na nog wat andere oefeningen volgde de kern van de training. Vlotte tempo's: 3x800m, 4x400m, 2x1000m en (omdat niet iedereen tegelijk klaar is) nog eens 1x1000m uitlopen. Ik bespaar u de monoloog van "het stemmetje in mijn hoofd" tijdens de tempo's.
Het is nu vrijdag en ik loop nog steeds krom van de spierpijn. Wilt u weten hoe dat eruit ziet? Voor de mensen met een goed voorstellingsvermogen: lees het bovenstaande refrein uit een liedje van Boudewijn de Groot en beeld je mij in. Voor de mensen zonder een goed voorstellingsvermogen: lees de bovenstaande instructies van trainer Bert, volg ze op, en dan praten we overmorgen weer met elkaar.
de benen nauwelijks zichtbaar
onder een lange regenjas
ietsje door de knieën
als zonder latten skiën
zo was de zwembadpas"
Freek de Jonge / Boudewijn de Groot (De zwembadpas)
Het was zo'n goed idee. Na een afwezigheid van zo'n drie maanden besloot ik afgelopen woensdag om weer naar de looptraining van GVAV te gaan. Het was prima weer, een graad of 28 en een luchtvochtigheidsgraad van zo'n 90%. Uitstekend weer dus om niet al te hard van stapel te lopen. Bidonnetje mee en lekker meedartelen met de grote groep. Ik zag het al helemaal voor me.
Hoe anders dacht trainer Bert daarover. Het gebruikelijke inlopen was natuurlijk geen verrassing, maar toen de loopscholing:
Bert: "Ok, we maken even acht uitvalspassen."
Stemmetje in mijn hoofd: "Wat zegt u?"
Onderdanig als ik ben, doe ik vervolgens acht uitvalspassen.
Bert: "Dit doen we nog een keer."
Stemmetje in mijn hoofd: "Uiteraard, nog een keer."
U raadt het al, ik doe nog eens acht uitvalspassen en denk: "zo dat hebben we ook weer overleefd."
Bert: "Maak tweetallen, waarbij één core stability doet..."
Stemmetje in mijn hoofd: "prima, ben ik vorige week mee begonnen, eitje."
Bert: "... en de andere 15 wisselsprongen doet."
Stemmetje in mijn hoofd: "Hey Ho Captain Jack!"
Zo gezegd, zo gedaan. Core stability was een eitje en na de wisselsprongen voelden mijn benen aan als snotgare spaghetti.
Bert: "Dit doen we ook twee keer."
Stemmetje in mijn hoofd: "Tuurlijk, ook twee keer."
Na nog wat andere oefeningen volgde de kern van de training. Vlotte tempo's: 3x800m, 4x400m, 2x1000m en (omdat niet iedereen tegelijk klaar is) nog eens 1x1000m uitlopen. Ik bespaar u de monoloog van "het stemmetje in mijn hoofd" tijdens de tempo's.
Het is nu vrijdag en ik loop nog steeds krom van de spierpijn. Wilt u weten hoe dat eruit ziet? Voor de mensen met een goed voorstellingsvermogen: lees het bovenstaande refrein uit een liedje van Boudewijn de Groot en beeld je mij in. Voor de mensen zonder een goed voorstellingsvermogen: lees de bovenstaande instructies van trainer Bert, volg ze op, en dan praten we overmorgen weer met elkaar.
woensdag 1 augustus 2012
Eigenwijzerman goes international
Since a fair share of my acquaintances and friends haven't been able so far to follow the blogs of Eigenwijzerman, I decided to give it a try. I also start posting in English.
So here is a brief introduction. I started blogging about triathlon for charity. That is, I started to raise funds for the Make-A-Wish foundation (hence: your donation is much appreciated!). This organization grants the wishes of children with life-threatening medical conditions to enrich the human experience with hope strength and joy.
To do so I started www.eigenwijzerman.nl. Eigenwijzerman is a character name I made up to distract the attention from myself when I am blogging. It is an alter ego like Superman and Clark Kent. There is one big difference though, I am not claiming to have any super powers. Quite to the contrary, my blogs are more the story of an anti-hero. In that respect a more applicable comparison would be Super Grover and Grover Kent (yes, that is the family name of Grover of Sesame Street!)
Of course, blogging in English is as doable as blogging in Dutch.Yet, there remains this one big challenge: how to translate Eigenwijzerman (which consists of the words "eigenwijzer" (comparative of "eigenwijs") and "ijzerman")?
Let us start with "ijzerman". "Ijzerman" is easy as it is the literal translation of Ironman. This is what my whole quest is all about. I am training for Ironman Frankfurt in July 2013. I will explain one more time what it is. Ironman is a triathlon consisting of a 3.86km swim, a 180.2km bike and a 42.195km run. It is a tough cookie, but it is fun (really!).
Now the word "eigenwijzer", which is, as said, the comparative of "eigenwijs". A quick Google search for "eigenwijs" renders words like: "stubborn", "obstinate", and "headstrong". Of course, this is what the word does mean in Dutch as well, but it misses the nice connotation it also has in Dutch when we refer to the playful and investigative behavior of a toddler, or little pet for that matter. Therefore, I dismiss the option of a literal translation.
What about a more slang-like translation? "eigenwijs" would then be best translated as "smart-ass". But smart-ass won't do either, since everyone who knows me a bit knows that this doesn't apply to me at all(wink).
But, what else? In order to settle this issue, I did some soul searching and listed some personal traits. I am pretty sporty, clumsy, unorganized, calm, pretty smart, a bit nerdy, not so attentive, etc etc, a bit cynical, quite ironic... Hey, Ironic, iron... ironman......Ironicman!
Ironicman is seemingly suitable, but it won't do either. I have three arguments. 1. He already exists. 2. It sounds a bit cheesy. 3. It reminds me of Alanis Morisette, who is a great singer, but for some reason I always associate her (justified or not) with hairy armpits. So, instead of having a picture in my head of hairy armpits (which is there by now anyway), I stick to Eigenwijzerman.
So, here is the official announcement. Now hear this, now hear this: Eigenwijzerman goes international every once in a while. To pronounce Eigenwijzerman if you are non-Dutch is a tough job, I admit, but doing an Ironman is much tougher.
So here is a brief introduction. I started blogging about triathlon for charity. That is, I started to raise funds for the Make-A-Wish foundation (hence: your donation is much appreciated!). This organization grants the wishes of children with life-threatening medical conditions to enrich the human experience with hope strength and joy.
To do so I started www.eigenwijzerman.nl. Eigenwijzerman is a character name I made up to distract the attention from myself when I am blogging. It is an alter ego like Superman and Clark Kent. There is one big difference though, I am not claiming to have any super powers. Quite to the contrary, my blogs are more the story of an anti-hero. In that respect a more applicable comparison would be Super Grover and Grover Kent (yes, that is the family name of Grover of Sesame Street!)
Of course, blogging in English is as doable as blogging in Dutch.Yet, there remains this one big challenge: how to translate Eigenwijzerman (which consists of the words "eigenwijzer" (comparative of "eigenwijs") and "ijzerman")?
Let us start with "ijzerman". "Ijzerman" is easy as it is the literal translation of Ironman. This is what my whole quest is all about. I am training for Ironman Frankfurt in July 2013. I will explain one more time what it is. Ironman is a triathlon consisting of a 3.86km swim, a 180.2km bike and a 42.195km run. It is a tough cookie, but it is fun (really!).
Now the word "eigenwijzer", which is, as said, the comparative of "eigenwijs". A quick Google search for "eigenwijs" renders words like: "stubborn", "obstinate", and "headstrong". Of course, this is what the word does mean in Dutch as well, but it misses the nice connotation it also has in Dutch when we refer to the playful and investigative behavior of a toddler, or little pet for that matter. Therefore, I dismiss the option of a literal translation.
What about a more slang-like translation? "eigenwijs" would then be best translated as "smart-ass". But smart-ass won't do either, since everyone who knows me a bit knows that this doesn't apply to me at all(wink).
But, what else? In order to settle this issue, I did some soul searching and listed some personal traits. I am pretty sporty, clumsy, unorganized, calm, pretty smart, a bit nerdy, not so attentive, etc etc, a bit cynical, quite ironic... Hey, Ironic, iron... ironman......Ironicman!
Ironicman is seemingly suitable, but it won't do either. I have three arguments. 1. He already exists. 2. It sounds a bit cheesy. 3. It reminds me of Alanis Morisette, who is a great singer, but for some reason I always associate her (justified or not) with hairy armpits. So, instead of having a picture in my head of hairy armpits (which is there by now anyway), I stick to Eigenwijzerman.
So, here is the official announcement. Now hear this, now hear this: Eigenwijzerman goes international every once in a while. To pronounce Eigenwijzerman if you are non-Dutch is a tough job, I admit, but doing an Ironman is much tougher.
Abonneren op:
Posts (Atom)