dinsdag 22 januari 2013

De vlinder

"Maar ik heb niet langer hinder
van jaloers zijn op een vlinder."

Boudewijn de Groot


Uiteraard, water is water en een zwembad is een zwembad. Maar als ik via de Spiridon Louis Ring uitkom op de Coubertin Platz gaat er toch wel wat door me heen. Links van me het Olympisch Stadion. Recht voor me "Die Olympia Schwimhalle". Ik krijg Gänsehaut en niet alleen omdat het min acht buiten is.

Als ik de megalomane zwemtempel binnenloop denk ik aan Mark Spitz. Zeven keer goud. Hier in München in 1972. Vanaf de kassa bij de ingang kan ik het bad al zien. Daar in baan vier heeft een legende gezwommen. Het Kanon. De Vlinder. 

"Servus, einmal schwimmen bitte."
"Vier Euro zwanzig, bitte."
"Bitte schön."
"Danke schön."

Enkele ogenblikken later, nadat ik mij heb omgekleed en twee maal vijftig cent in de Mars-automaat heb gewisseld voor een euro voor een kluisje, stiefel ik met mijn zwembadpas naar baan vier. Echt wel! 

Daar begint mijn vaste ritueel. Ik spuug in mijn zwembril, wrijf het speeksel uit over de glazen, spoel de bril af met zwembadwater en zet hem op. Ik snoer het touwtje van mijn speedo aan. Ik zwaai een keer of drie met mijn armen bij wijze van stretching en ben klaar om te zwemmen. Voor ik het water induik denk ik nog even aan de Snor. Dit is het water van het Kanon en ik ga vandaag knallen.






Plons, daar ga ik, het zwembad in voor mijn eerste "olympische zwemtraining". Als ik mij afzet van de kant en voor de show een vlinderkick maak, gevolgd door twee vlinderslagen, gaat er een buitengewone sensatie door mijn lichaam. Alweer Gänsehaut, maar nu wel gewoon omdat het water stervenskoud is. 

Na een warming-up van vijfhonderd meter, spreek ik met mezelf af dat ik vandaag nog twee kilometer zal zwemmen. Dus ik zwem naar de overkant en weer terug. En naar de overkant en weer terug... 

Na ongeveer dertienhonderd meter is het spirituele er wel van af. Ik ben moe en zwem net zo als ik altijd zwem: niet al te best. Olympisch water is ook maar gewoon water zeg ik tegen mezelf. En een olympisch zwembad is ook maar een zwembad. Uiteraard. 

dinsdag 8 januari 2013

Helaas pindakaas

Een aantal maanden geleden schreef ik dat ik acuut gestopt was met het eten van broodjes pindakaas. Ik was me aan het voorbereiden op de Berenloop en de gedachte dat ik wat sneller zou lopen als ik wat minder pindakaas mee zou hoeven te slepen naar de finish was er één die mij wel aansprak. In plaats van een dikke bruine laag onverzadigde en verzadigde vetten op mijn boterham, smeerde ik appelstroop of honing op mijn bammetjes en ondertussen deed ik net alsof ik ook dat lekker vond.

De ban op pindakaas is sinds enige tijd geschiedenis. Ik wil wel zonder pindakaas, maar ik kan niet zonder pindakaas. U kent vast wel van die tekenfilms waarin de hoofdfiguur een engeltje op zijn ene schouder heeft zitten en een duiveltje op de andere. Nou, die zitten er dus elke ochtend aan de ontbijttafel bij mij ook. Drie keer raden wie er elke ochtend wint:

Engel: "Richard, wat dacht je van een heerlijke boterham met honing?"

Duivel: "Ha honing, wie is er niet groot mee geworden? Hahahaha, pindakaas!"

Engel: "Richard, wees een beetje streng voor jezelf. Je zult over een half jaar zo lichtvoetig zijn als Legolas. Je gaat Pr's verbeteren. Je zult trots op jezelf zijn als je in Frankfurt over de eindstreep komt." "Bovendien, je wilt toch geen boer worden; en ook geen schaatser."

Duivel: "Duh, probeer je leuk te doen, broer? Joop Zoetemelk heeft de tour ook niet alleen maar op doping gewonnen. Daar had hij echt wel ook pindakaas voor nodig!"

Engel: "Nou, nou, nou, wat is dat voor een aantijging? Zoiets kun je toch niet zeggen?"

Duivel: "Bla bla bla, wie probeert hier nou lollig te doen?"

Engel: "Ik probeer alleen op een ludieke manier het gezonde verstand aan te spreken."

Duivel: "Tuurlijk joh, en Pietertje Pietertje was sneller dan het licht gaan zwemmen als 'ie naar jou had geluisterd. Opzouten. Richard, smeren die hap."

Engel: "Richard, weet je het zeker? Je kan echt wel zonder."

Duivel: "Tssss, je kan zelf zonder mejonguh. Stel je niet aan man. Michael Phelps eet drie pizza's op een dag. Henk Angenent wint de Elfstedentocht op een bord babi pangang. En Richard doet een Ironman op een broodje pindakaas."

Pindakaas dus.

Facebook

Na het succes van de "Niko and Richard do Ironman Zurich 2011" Facebook pagina, vanaf heden de Eigenwijzerman Facebook pagina.

De pagina zal uiteraard de links naar de blogs bevatten, maar ook kortere updates, tweets, foto's, filmpjes en andere ongein.

Hier is de link.

Komt dat zien. Zeg het het voort. Deel de pagina. Tweet erover. Vind hem leuk. Doe iets!

woensdag 2 januari 2013

Jachtseizoen

Beste lezers,

Ik jaag mijn dromen na; ook in 2013. Ik hoop dat jullie dat ook doen. Ik wens jullie veel geluk, gezondheid en doorzettingsvermogen bij de jacht. Ik verklaar het jachtseizoen bij deze voor geopend!