BDSM

Every breath you take

The Police (Every breath you take)


Geachte secretaris van de BDSM club Blauw 70,

Middels deze brief wil ik mijn lidmaatschap van de BDSM club Blauw 70 opzeggen.

Ik heb jarenlang gebruik gemaakt van uw diensten en daar wil ik u hartelijk voor bedanken. Ik wil u bedanken voor de fysieke beperkingen als gevolg van uw latex zwempak die ik heb mogen dragen tijdens mijn zwemtrainingen en triatlonwedstrijden. Met name wil ik u bedanken voor de immobiliteit van mijn onderlichaam, de schaafwonden rond mijn hals, de immense inspanning tijdens het aan- en uittrekken van het pak en de verwurgingen voor en tijdens het zwemmen.

Al deze beperkingen hebben geholpen de temperatuur van het veelal koude water te doen vergeten en ze hebben mij ten volle beperkt in het leveren van een degelijke zwemprestatie. Uw zwempak heeft mij de haast ultieme staat van submissie geleerd en nu ik dit stadium bereikt heb, zie ik af van verder gebruik van uw diensten.

Daar ik graag volledigheid van zaken geef, wil ik u bij deze ook informeren dat ik vanaf heden lid ben geworden van een andere sociëteit genaamd Massagesalon Matong. Het testlatex dat ik van hen heb mogen proberen was als een satijnen dekbedovertrek om een donzen deken. Ik wil u de details van mijn verder orgastische ervaring besparen, maar het gemak waarmee ik in mijn zwempak gleed, kan met geen glijmiddel geëvenaard worden. Ik wil nog wel met u delen dat ik dol fijn als Flipper heen en weer in het 25-meter bad zwom en daarna in staat was om zonder een bijna-dood ervaring mijn zojuist genoten moment van extase met een brede glimlach aan omstanders na te vertellen.

Toegegeven, het lijkt minder heldhaftig om zonder open wonden het water te verlaten en het is wel even wennen om niet fysiek beperkt te worden tijdens het zwemmen. Maar na mijn kennismaking met deze massagesalon heb ik direct een zwempak besteld voor het komende open water zwemseizoen. Het duurt nog eventjes voordat mijn nieuwe zwempak is gearriveerd, maar stiekempjes hoop ik met dit nieuwe pak op een happy ending.

Ervanuitgaande u hiermee voldoende geïnformeerd te hebben, verblijf ik.

Hoogachtend,


Eigenwijzerman

De Bom

Carrière maken (voordat de bom valt)
Werken aan mijn toekomst (voordat de bom valt)
Ik ren door mijn agenda (voordat de bom valt)
Veilig in het ziekenfonds (voordat de bom valt)
En als de bom valt...........

Doe Maar (De Bom)


Tik Tak Tik Tak, Ik hoor je denken. Zal die Eigenwijzerman over Boston gaan schrijven? Hij heeft per slot van rekening twee academische publicaties op zijn naam staan over terrorisme en is al negen keer de finishlijn gepasseerd van een marathon.

Het antwoord is nee.

Het betreft vandaag een spreekwoordelijke bom. Ik heb het weer eens "best wel druk" (eufemisme) en ik heb al weer bijna twee weken niks van me laten horen op deze blog. En dus heb ik er nu in mijn lunchpauze voor gekozen om de stopwatch in te drukken en in twintig minuten een blog in elkaar te flansen. Totdat de Bom valt. En zo zijn de eerste twee minuten alweer om.

Het is dus druk. Er moeten artikelen af op het werk. Ik moet tentamens nakijken (er ligt een stapeltje van zo ongeveer 350 tentamens naast me). Ik krijg een nieuwe functie op het werk. Ik moet een x-aantal studenten en AIO's begeleiden. Ik zit in de faculteitsraad en ga zo maar door. Buiten het werk is het ook best druk. Ik heb sinds kort zitting genomen in het bestuur van mijn triatlonclub en doe er ook nog een Pr-commissietje bij.

Thuis is het ook druk en wordt het nog veel drukker!!! Laat ik eerst even kort mijn taken belichten. Mijn belangrijkste taak is die van persoonlijk begeleider van de prinses des huizes. En dat is mij toch een takenpakket! Ik lees boekjes, bezoek speeltuinen, geef eendjes te eten, maak puzzels, kleur kleurplaten, speel hamertje tik, kijk Zandkasteel Aan Zee, speel met mini's van de Albert Heijn etc etc. (luiers verschonen, broodjes smeren, koken, douchen, tandenpoetsen en alle andere mindere taken doen we er allemaal gewoon even bij). En dan hebben we het nog niet eens over de opvoeding gehad!

En verder thuis? Ik probeer ook nog eens de beste partner in crime te zijn van mijn betere helft die ook nog eens de moeder wordt van mijn tweede kind!

Ik heb het dus vrij druk (Ja, nou weten we het wel) en ren letterlijk en figuurlijk door mijn agenda. En dan zouden we haast vergeten dat ik ook nog train voor een hele triatlon! De vorige week elf uur, deze week twaalf en een half uur, en volgende week staat er veertien uur op het programma. Mijn gunst, hoe krijg ik het voor elkaar?

Oh ja, en dan ook nog deze blog waar ik maar al te graag tijd in steek. Nu heb ik dus al twee weken niets van me laten horen. Je zou zo op de gedachte kunnen komen dat ik wellicht geen inspiratie heb. Nou, dan heb je het mis!

Ik heb een heleboel inspiratie opgedaan. Zo wilde ik schrijven over een mooie duurloop met de zoon van mijn marathonheld Marti ten Kate in Zürich. Ik wilde een ode brengen aan (van geboorte) Nederlands beste vrouwelijke marathonloopster bij de marathon van Rotterdam. Ik wilde schrijven over hoe ik bij de GVAV fietstraining kapot ben gefietst (tot twee maal toe) door een dame die naar eigen zeggen supporter is van een voetbalclub uit Amsterdam. Ik wilde ook schrijven over hoe goed ik tot nu toe de trainingen verteer en hoe met name mijn zwemmen is verbeterd de laatste paar weken. Ik wilde schrijven over hoe de prinses des huizes extra weerstand biedt wanneer ik core-stability oefeningen doe door met speelgoedauto's over mijn rug te rijden. Ik wilde schrijven over keiharde intervaltrainingen op de atletiekbaan alwaar we de kilometers binnen de 3.30min klokten. En zo kan ik nog wel even doorgaan

Ik wilde zoveel leuke verhaaltjes schrijven! Maar ik heb er helaas even de tijd niet voor gehad. Oeps er zijn vijfentwintig minuten voorbij. Boem. Nog snel even de typo's eruit halen. (Naschrift: typo's verwijderen kostte nog eens zeven minuten).

En nu weer aan het werk. Statistiek tentamens nakijken. Heerlijk. Tot snel!